Weerzien in Sesheke
Door: Irene
Blijf op de hoogte en volg Irene
09 Maart 2014 | Zambia, Sesheke
Lieve mensen,
Daar ben ik dan, alweer helemaal gesetteld in Sesheke! Na een lange, vermoeiende vliegreis kwam ik afgelopen maandag aan in Livingstone, Zambia. Hier heb ik eerst twee dagen doorgebracht tussen de backpackers bij Jollyboys Backpackers Hostel. Naast een prima kamertje gaf dit verblijf me een uitgelezen kans om, uiteraard gezeten rondom het kampvuur onder begeleiding van gitaarmuziek, mogelijke toekomstige reisbestemmingen te selecteren aan de hand van de vele reisverhalen en tips. Ook werd ik hier dikke vrienden met Edward, een genoeglijke 70-jarige Engelsman die een paar dagen daarvoor in zijn eentje de Kilimanjaro beklommen had. Met zwakke stem en de korsten nog op zijn neus deelde Edward in twee dagen zijn levenswijsheden met me. Het was een bijzondere ontmoeting! Tijdens mijn verblijf bij Jollyboys heb ik daarnaast nog wat praktische zaken geregeld en spullen ingeslagen die in Sesheke niet te krijgen zijn.
Woensdagmorgen was het tijd om naar Sesheke te vertrekken. Uiteindelijk heb ik bij de taxistandplaats een hele goedkope rit kunnen regelen door me verdekt op te stellen en een hostelmedewerker te laten onderhandelen. Als de taxichauffeurs zien dat ze te maken hebben met een ‘makua’, stijgt het tarief namelijk spontaan tot ongekende hoogte. Eenmaal onderweg bleek dat de weg tussen Livingstone en Sesheke in het regenseizoen zo mogelijk nog slechter is geworden. Anderzijds is het landschap prachtig, met vers groen, vlinders, vogels en bloemen. Heel anders dan het verdorde geel dat ik in december achterliet! In Sesheke wachtte me een hartelijk welkom bij het WWF-kantoor. Aangezien het huis dat ze op mijn verzoek voor me hadden geregeld leegstond, stelde mijn voormalige baas voor dat ik voorlopig bij haar in huis kwam. In dit huis bleek tevens haar neef te verblijven, die – heel handig – als beroep enquêtes en interviews afneemt en me dus een flinke voorraad nuttige tips kon geven voor mijn onderzoek.
In het huis van mijn voormalige baas heb ik van woensdag t/m gisterochtend gelogeerd. Vrij snel heb ik besloten om het huis dat voor mij was gereserveerd af te wijzen, omdat het regelen van meubels, keukenapparatuur, etc. me een hoop geld en moeite zou kosten. Daarbij bleek de gemiddelde prijs van een lodge (motel) mee te vallen. Geholpen door de neef ging ik op zoek naar een geschikte lodge in Sesheke. In eerste instantie zou ik vrijdagochtend verhuizen naar de Goodwill Lodge, maar toen we daar aankwamen bleek de gereserveerde kamer opeens niet meer beschikbaar te zijn. Tja, zo gaat dat hier soms. Nu zit ik sinds gisterochtend bij Goodwill’s buren, het Free Heart Guest House. Free Heart ligt net buiten het centrum van Sesheke en is een prima uitvalsbasis. Ik heb hier een kamer met een badkamertje (zie foto’s). De kamers worden elke dag schoongemaakt en je kunt je wekelijkse was laten doen voor 2 euro. De sociale controle is groot; iedereen wordt goed in de gaten gehouden. Tijdens het schrijven van deze blog werd er bijvoorbeeld twee keer aangeklopt met de vraag of alles wel goed gaat, want ‘ik ben zo stil’. Dat wordt nog wat. :) Ik verblijf hier in totaal 23 dagen.
Op straat ben ik al veel bekenden tegengekomen, erg leuk! Ik voelde me hier zo weer thuis. Ook in Namibië, waar ik donderdagmiddag ben geweest, werd ik in m’n favoriete zaakjes enthousiast begroet. Het is soms wat ongemakkelijk als mensen zich mij wel herinneren en ik hen niet, maar met wat improvisatie kom je een heel eind! Het is in Sesheke momenteel een graad of 30 en het is met regelmatige stortbuien erg vochtig en benauwd. Het regenseizoen loopt deze maand gelukkig ten einde. Dan wordt het elke maand een paar graden koeler.
Morgen begin ik met m’n onderzoek. Aan de hand van wat inleidende gesprekjes ga ik een eerste vragenlijst opstellen, waarna ik op zoek ga naar participanten voor de interviews. Op mijn kamer is geen werkplek, maar gelukkig ben ik op het WWF-kantoor altijd welkom. Ook fijn omdat ze daar wifi hebben. ;) Verder werk ik weer met een internetdongel. Over drie weken is mijn eerste periode in Sesheke afgelopen, en ga ik een maand naar Mongu. Mongu is de provinciale hoofdstad van Zambia’s Western Province. Het stadje ligt ongeveer 300 km ten noorden van Sesheke. Om er vanaf hier te komen moet ik eerst 200 km met de bus, dan overvaren met een pontje en vervolgens nog 100 km met de bus. Op dit moment zijn ondanks de regen zowel de weg als het pontje begaanbaar. Hopelijk blijft dit zo, want anders moet ik omreizen via Lusaka. Dat is ongeveer 1000 km om. :) Fingers crossed!
Tot zover mijn eerste update uit Zambia. Bedankt voor jullie interesse en medeleven en houd me op de hoogte!
Liefs,
Irene
Daar ben ik dan, alweer helemaal gesetteld in Sesheke! Na een lange, vermoeiende vliegreis kwam ik afgelopen maandag aan in Livingstone, Zambia. Hier heb ik eerst twee dagen doorgebracht tussen de backpackers bij Jollyboys Backpackers Hostel. Naast een prima kamertje gaf dit verblijf me een uitgelezen kans om, uiteraard gezeten rondom het kampvuur onder begeleiding van gitaarmuziek, mogelijke toekomstige reisbestemmingen te selecteren aan de hand van de vele reisverhalen en tips. Ook werd ik hier dikke vrienden met Edward, een genoeglijke 70-jarige Engelsman die een paar dagen daarvoor in zijn eentje de Kilimanjaro beklommen had. Met zwakke stem en de korsten nog op zijn neus deelde Edward in twee dagen zijn levenswijsheden met me. Het was een bijzondere ontmoeting! Tijdens mijn verblijf bij Jollyboys heb ik daarnaast nog wat praktische zaken geregeld en spullen ingeslagen die in Sesheke niet te krijgen zijn.
Woensdagmorgen was het tijd om naar Sesheke te vertrekken. Uiteindelijk heb ik bij de taxistandplaats een hele goedkope rit kunnen regelen door me verdekt op te stellen en een hostelmedewerker te laten onderhandelen. Als de taxichauffeurs zien dat ze te maken hebben met een ‘makua’, stijgt het tarief namelijk spontaan tot ongekende hoogte. Eenmaal onderweg bleek dat de weg tussen Livingstone en Sesheke in het regenseizoen zo mogelijk nog slechter is geworden. Anderzijds is het landschap prachtig, met vers groen, vlinders, vogels en bloemen. Heel anders dan het verdorde geel dat ik in december achterliet! In Sesheke wachtte me een hartelijk welkom bij het WWF-kantoor. Aangezien het huis dat ze op mijn verzoek voor me hadden geregeld leegstond, stelde mijn voormalige baas voor dat ik voorlopig bij haar in huis kwam. In dit huis bleek tevens haar neef te verblijven, die – heel handig – als beroep enquêtes en interviews afneemt en me dus een flinke voorraad nuttige tips kon geven voor mijn onderzoek.
In het huis van mijn voormalige baas heb ik van woensdag t/m gisterochtend gelogeerd. Vrij snel heb ik besloten om het huis dat voor mij was gereserveerd af te wijzen, omdat het regelen van meubels, keukenapparatuur, etc. me een hoop geld en moeite zou kosten. Daarbij bleek de gemiddelde prijs van een lodge (motel) mee te vallen. Geholpen door de neef ging ik op zoek naar een geschikte lodge in Sesheke. In eerste instantie zou ik vrijdagochtend verhuizen naar de Goodwill Lodge, maar toen we daar aankwamen bleek de gereserveerde kamer opeens niet meer beschikbaar te zijn. Tja, zo gaat dat hier soms. Nu zit ik sinds gisterochtend bij Goodwill’s buren, het Free Heart Guest House. Free Heart ligt net buiten het centrum van Sesheke en is een prima uitvalsbasis. Ik heb hier een kamer met een badkamertje (zie foto’s). De kamers worden elke dag schoongemaakt en je kunt je wekelijkse was laten doen voor 2 euro. De sociale controle is groot; iedereen wordt goed in de gaten gehouden. Tijdens het schrijven van deze blog werd er bijvoorbeeld twee keer aangeklopt met de vraag of alles wel goed gaat, want ‘ik ben zo stil’. Dat wordt nog wat. :) Ik verblijf hier in totaal 23 dagen.
Op straat ben ik al veel bekenden tegengekomen, erg leuk! Ik voelde me hier zo weer thuis. Ook in Namibië, waar ik donderdagmiddag ben geweest, werd ik in m’n favoriete zaakjes enthousiast begroet. Het is soms wat ongemakkelijk als mensen zich mij wel herinneren en ik hen niet, maar met wat improvisatie kom je een heel eind! Het is in Sesheke momenteel een graad of 30 en het is met regelmatige stortbuien erg vochtig en benauwd. Het regenseizoen loopt deze maand gelukkig ten einde. Dan wordt het elke maand een paar graden koeler.
Morgen begin ik met m’n onderzoek. Aan de hand van wat inleidende gesprekjes ga ik een eerste vragenlijst opstellen, waarna ik op zoek ga naar participanten voor de interviews. Op mijn kamer is geen werkplek, maar gelukkig ben ik op het WWF-kantoor altijd welkom. Ook fijn omdat ze daar wifi hebben. ;) Verder werk ik weer met een internetdongel. Over drie weken is mijn eerste periode in Sesheke afgelopen, en ga ik een maand naar Mongu. Mongu is de provinciale hoofdstad van Zambia’s Western Province. Het stadje ligt ongeveer 300 km ten noorden van Sesheke. Om er vanaf hier te komen moet ik eerst 200 km met de bus, dan overvaren met een pontje en vervolgens nog 100 km met de bus. Op dit moment zijn ondanks de regen zowel de weg als het pontje begaanbaar. Hopelijk blijft dit zo, want anders moet ik omreizen via Lusaka. Dat is ongeveer 1000 km om. :) Fingers crossed!
Tot zover mijn eerste update uit Zambia. Bedankt voor jullie interesse en medeleven en houd me op de hoogte!
Liefs,
Irene
-
09 Maart 2014 - 11:46
Denise:
Hoi Irene!
Dat klinkt al weer goed! Je kamer ziet er prima uit, hoor!
Hier in Belgie is het 20 graden met een heerlijk warm zonnetje en dat klinkt eigenlijk veel beter dan 30 graden met regen...Haha! Ik hoop dat t weer snel een beetje aangenamer wordt :)
Veel plezier en geniet ervan!
Xx Denise -
09 Maart 2014 - 13:54
Oma Van Loosen:
Lieve Irene,
Weer thuis van de verjaardag van Arianne, waar het een drukke boel was: drie jonge echtparen met vier kleine kinderen, Oma Eikelenboom, Nel en Wim, Hannie Tamerus met twee dochters en een (a.s.?) schoonzoon, L,A en Tessa en wij dus, dus een kamer vol. De Van Loosenkant zou vanmiddag komen, met die oud-onderwijzer, kan gerust even niet op zijn naam komen. O, ja, van Oorschot heet-ie!!
Het is hier zulk prachtig weer, dat je niet gelooft dat het nog maar 9 maart is . Gisteren was het de warmste 8 maart die ze ooit gemeten hebben, maar vandaag is het nog warmer, 't was 17 graden toen we naar huis reden. Maar laten we er maar niet op rekenen dat het nu steeds lente zal blijven, het is wel eens meer gebeurd dat we zo vroeg al prachtig weer hadden, maar later kwam er toch een kink in de kabel.
Fijn dat je alweer helemaal gesettled bent en je kamer ziet er ook niet verkeerd uit. Daar houd je het wel 23 dagen uit voorlopig! Leuk dat je die oude Engelsman ontmoette, wat een avonturier moet dat zijn.
Wat grappig dat je iemand voor je liet onderhandelen over de ritprijs; hebben ze één keer een prijs genoemd, dan zou het wel vreemd zijn als daar ineens een heleboel bovenop zou komen. Je bent nu wat zulke dingen betreft natuurlijk veel handiger dan de eerste keer! Opa is al naar de keuken gegaan om kip te grillen, dus ik hoef weer helemaal niets te doen aan het eten vandaag, geluksvogel die ik ben.
We kijken nú alweer uit naar het volgende verslag. Geniet van alles wat je doet, en tot een volgende keer.
Opa en Oma -
09 Maart 2014 - 17:15
Petra V.:
Hoi Irene,
Zo zit je dan al weer aan het andere eind van de wereld en gesettled en wel. Tjonge...mooi toch! Je kamer ziet er anders erg gezellig uit. Leuker dan dat grote huis wat je eerst had. Ik hoop dat alles goed gaat lukken wat je van plan bent. Hoop ook dat je reis naar dat andere deel niet via de omweg van 1000km hoeft te gaan. Wens je een goede tijd toe en blijf je verhalen volgen. Veel succes met alles en pas goed op jezelf! Liefs xxx -
09 Maart 2014 - 20:20
Elvira:
Hey meis,
Je kamer ziet er inderdaad goed uit! Lekker plekkie zo! Je beschrijvingen klinken verder alsof je weet wat je kan verwachten, toch allemaal een stuk makkelijker! Dat veranderd wel weer als je 300km verder bent. Maar voor nu, geniet er lekker van en succes met je onderzoek!! Xxx -
09 Maart 2014 - 21:41
Arianne Van Loosen:
He Iers,
Leuk verslag weer om te lezen. Enne nog bedankt voor je verjaardagswensen. Het zit er alweer op ;-)
Het zal weer een heel avontuur voor je worden, maar inderdaad fijn dat je nu al wat gewend bent.
En een mooie kamer inderdaad, beter dan dat je voor alles eerst op pad moet gaan.....
Nou meid heel veel succes daar en ik hoop weer snel op een update!
Liefs vanuit Sliedrecht,
Lennart, Arianne en Tessa -
10 Maart 2014 - 08:08
Esther:
tKlinkt alsof je er al helemaal thuis bent! Leuk dat je ook foto's hebt geplaatst! Succes verder en geniet er ook van!
Liefs, Es -
10 Maart 2014 - 20:48
Riek Verdoorn:
Lieve Irene
Gistermorgen bij het familie koffiedrinken hebben we al het één en ander van je vader gehoord en hij vertelde dat jou blog er aan kwam. Weer erg leuk om het te lezen en je zo weer te volgen.
We lezen dat je je er al weer thuis voelt, dat maakt het al iets makkelijker om alles te regelen en voor elkaar te krijgen. Toch is het weer een groot avontuur en we hopen voor je, dat de regenbuien niet al te veel schade aanrichten zodat je over 23 dagen veilig verder kunt reizen naar Mongu en geen 1000 km. hoeft om te reizen. Veel succes toegewenst en we horen van je.
groetjes oom Dick en tante Riek.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
