Een maandje later...
Door: Irene
Blijf op de hoogte en volg Irene
02 Maart 2015 | Colombia, Cali
Dag lieve mensen,
Ik hoop dat het goed met jullie gaat. Bedankt voor de leuke reacties op mijn vorige blog! Die is alweer een maand oud, dus hoog tijd voor een update! In deze blog zal ik de vragen beantwoorden die de afgelopen maand het meest aan me gesteld zijn, en daarbij onderwerpen behandelen als de 55-urige werkweek, mijn verhuizing, raciale segregatie, uitstapjes en criminaliteit.
• Wat doe je precies op je werk?
Ik werk als gastonderzoeker bij de Decision Making and Policy Analysis (DAPA) unit van CIAT. Bij DAPA werken zo’n 200 mensen. Mijn hoofdtaak is het ondersteunen van de coördinator van DAPA door het meeschrijven aan onderzoeksvoorstellen, rapporten en beleidsstukken. Ook heb ik een aantal communicatieve taken zoals het updaten van nieuwsberichten binnen DAPA, en het (co-)schrijven en editen van blog posts op de DAPA website. Voor een recent voorbeeld, zie: http://dapa.ciat.cgiar.org/conserving-food-crops-wild-relatives-for-food-security/. Het werk is op zich leuk en erg afwisselend, maar ik moet nog steeds wennen aan de 55-urige werkweek… Die kan ik niemand aanraden! Ik sta ’s ochtends om 5.40u op en ben met een beetje geluk om 17.30u thuis. Ik verlang regelmatig terug naar mijn 32 uurtjes per week in Wageningen. ;)
• Moet je ook reizen voor je werk?
In principe ben ik gestationeerd in Cali, maar deze week ga ik bijvoorbeeld 5 dagen naar Panama om een congres over klimaatverandering te documenteren. Reizen komt dus wel voor, maar ik doe geen veldwerk. Meer onderzoek ondersteunende taken.
• Ben je al verhuisd?
Ja, ik ben verhuisd! Op 14 februari, exact een maand na mijn aankomst in Colombia, ben ik verhuisd van Granada naar San Antonio. San Antonio is een leuk, historisch wijkje in het oudste gedeelte van Cali. De eerste stenen van San Antonio werden gelegd in 1746, toen San Antonio Church (inmiddels een nationaal monument, zie foto’s) werd gebouwd op de top van een heuvel. Om de kerk heen werd een groot park aangelegd, en daaromheen werden stukje bij beetje ringen huizen gebouwd. Er staan hier hele mooie karakteristieke oude huizen! Ik woon zelf in een nieuwer gedeelte van San Antonio, in een huis met 3 andere meiden.
Het grote voordeel van San Antonio is dat bijna alle buitenlanders hier neerstrijken, en er dus van alles te doen is! Restaurantjes en cafeetjes te over. Daarbij heeft San Antonio de gunstige administratieve erfenis om als wijk onder stratum 3 ‘medio/bajo’ (medium/laag) te vallen, wat betekent dat alle belastingen laag zijn. Cali is namelijk administratief opgedeeld in 6 verschillende strata. Hoe rijker de buurt, hoe meer belasting er betaald moet worden. De opdeling is echter decennia oud, en de recente opleving van San Antonio is in dit model niet meegenomen. Ik betaal nu €130 per maand voor een kamer met badkamer, inclusief gas, water, elektriciteit en internet, dus ik stel voor dat Cali’s administratieve model voorlopig niet wordt herzien. :D
• Zijn er leuke dingen te doen in de avonden en weekenden?
Er zijn zeker leuke dingen te doen, maar doordeweeks heb ik ’s avonds na het werk geen energie om veel te ondernemen. Verder dan een bioscoopje pakken (€3), boodschappen doen, of uit eten gaan met collega’s (€3-8) komt het meestal niet. Ik probeer ook elke dag wat Spaans te leren aangezien mijn Spaanse lessen onverminderd doorgaan, al zijn ze inmiddels op een doordeweekse avond. In de weekenden doen we wat meer. Vorige week ben ik bijvoorbeeld met collega’s naar de dierentuin van Cali en een dansvoorstelling geweest, en gisteren zijn we met een groepje naar Pance gegaan. Pance is een rivierdorpje onder Cali (zie foto’s). Heerlijk om even de stad uit te zijn! Maar al die restaurants en barretjes met live muziek maken San Antonio in het weekend toch ook erg gezellig.
• Hoe zijn de Colombianen, en hoe is de veiligheid?
De Colombianen zijn ontzettend vriendelijk. Ze schieten je graag te hulp, gevraagd of ongevraagd. Toen ik meubels voor mijn nieuwe kamer ging kopen, hebben wildvreemden die ook in de meubelsectie rondliepen voor me onderhandeld en mijn meubels in de taxi getild zonder iets terug te verwachten. Als je per ongeluk in een verkeerde buurt terecht komt, loodsen ze je eruit en als je je smartphone op straat gebruikt, is er altijd wel iemand die je aanraadt om ‘m snel weg te stoppen. Veiligheid gaat hier boven alles. Ik ben daarbij (zoals gebruikelijk zou ik bijna zeggen, haha) erg populair met mijn lichte huid, blonde haren en blauwe ogen. Het is gelukkig niet zo’n verheerlijking als in Zambia, maar ook hier is wel degelijk sprake van raciale segregatie waarbij geldt: hoe blanker, hoe beter. Een Colombiaanse collega merkte pas geleden op dat bevolkingen het ‘exotische’ en ‘afwijkende’ altijd aantrekkelijk vinden. Ik geloof echter niet dat we het daar in Nederland mee eens zijn.
Maar om nog even terug te komen op de veiligheid, je moet hier wel degelijk oppassen. In San Antonio is de afgelopen weken een flink aantal inbraken en berovingen gerapporteerd. Op zich logisch; waar buitenlanders zich concentreren is geld, en waar geld is zijn criminelen. Je moet dus je best doen om er niet rijk uit te zien, zo min mogelijk van waarde bij je te hebben en goed op je omgeving te letten. Een taxi neem je niet op straat (behalve op veilige punten bij bijvoorbeeld winkelcentra) maar bel je van tevoren, waarbij met codes wordt gewerkt om ervoor te zorgen dat je in de juiste taxi belandt. Er rijden namelijk nogal wat taxi’s rond hier!
• Hoe is het weer daar?
Het weer in Cali is heel gelijkmatig. Aangezien Colombia dichtbij de evenaar ligt, zijn er geen seizoenen. Het is hier het hele jaar licht tussen 6.00u en 18.00u. Cali ligt in een vallei, waardoor de temperaturen tropisch zijn. Het is gemiddeld zo'n 30-33 graden Celsius overdag, en het koelt 's nachts nauwelijks af. Altijd hoogzomer dus! Het rurale Palmira, waar CIAT gevestigd is, is wat hoger gelegen en daardoor een stukje koeler. Helaas krijgen we er heel veel muggen voor terug, die mij in het bijzonder zeer aantrekkelijk lijken te vinden... In Cali valt het gelukkig mee met de muggen, maar lopen er overal op straat en in huis kleine mieren.
• Kom je ergens dit jaar nog terug naar Nederland?
Jep! Ik ben in Nederland van 27 juni t/m 10 juli, niet in het minst om mijn nieuwe nichtje Fenna te bewonderen! Maar wie weet kan ik een paar van mijn geliefde lezers ook inroosteren. ;)
Dit was het weer voor nu! Mocht je een prangende vraag voor mij hebben die in deze blog niet is behandeld, laat het vooral weten.
Een fijne week gewenst en veel liefs,
Irene
Ik hoop dat het goed met jullie gaat. Bedankt voor de leuke reacties op mijn vorige blog! Die is alweer een maand oud, dus hoog tijd voor een update! In deze blog zal ik de vragen beantwoorden die de afgelopen maand het meest aan me gesteld zijn, en daarbij onderwerpen behandelen als de 55-urige werkweek, mijn verhuizing, raciale segregatie, uitstapjes en criminaliteit.
• Wat doe je precies op je werk?
Ik werk als gastonderzoeker bij de Decision Making and Policy Analysis (DAPA) unit van CIAT. Bij DAPA werken zo’n 200 mensen. Mijn hoofdtaak is het ondersteunen van de coördinator van DAPA door het meeschrijven aan onderzoeksvoorstellen, rapporten en beleidsstukken. Ook heb ik een aantal communicatieve taken zoals het updaten van nieuwsberichten binnen DAPA, en het (co-)schrijven en editen van blog posts op de DAPA website. Voor een recent voorbeeld, zie: http://dapa.ciat.cgiar.org/conserving-food-crops-wild-relatives-for-food-security/. Het werk is op zich leuk en erg afwisselend, maar ik moet nog steeds wennen aan de 55-urige werkweek… Die kan ik niemand aanraden! Ik sta ’s ochtends om 5.40u op en ben met een beetje geluk om 17.30u thuis. Ik verlang regelmatig terug naar mijn 32 uurtjes per week in Wageningen. ;)
• Moet je ook reizen voor je werk?
In principe ben ik gestationeerd in Cali, maar deze week ga ik bijvoorbeeld 5 dagen naar Panama om een congres over klimaatverandering te documenteren. Reizen komt dus wel voor, maar ik doe geen veldwerk. Meer onderzoek ondersteunende taken.
• Ben je al verhuisd?
Ja, ik ben verhuisd! Op 14 februari, exact een maand na mijn aankomst in Colombia, ben ik verhuisd van Granada naar San Antonio. San Antonio is een leuk, historisch wijkje in het oudste gedeelte van Cali. De eerste stenen van San Antonio werden gelegd in 1746, toen San Antonio Church (inmiddels een nationaal monument, zie foto’s) werd gebouwd op de top van een heuvel. Om de kerk heen werd een groot park aangelegd, en daaromheen werden stukje bij beetje ringen huizen gebouwd. Er staan hier hele mooie karakteristieke oude huizen! Ik woon zelf in een nieuwer gedeelte van San Antonio, in een huis met 3 andere meiden.
Het grote voordeel van San Antonio is dat bijna alle buitenlanders hier neerstrijken, en er dus van alles te doen is! Restaurantjes en cafeetjes te over. Daarbij heeft San Antonio de gunstige administratieve erfenis om als wijk onder stratum 3 ‘medio/bajo’ (medium/laag) te vallen, wat betekent dat alle belastingen laag zijn. Cali is namelijk administratief opgedeeld in 6 verschillende strata. Hoe rijker de buurt, hoe meer belasting er betaald moet worden. De opdeling is echter decennia oud, en de recente opleving van San Antonio is in dit model niet meegenomen. Ik betaal nu €130 per maand voor een kamer met badkamer, inclusief gas, water, elektriciteit en internet, dus ik stel voor dat Cali’s administratieve model voorlopig niet wordt herzien. :D
• Zijn er leuke dingen te doen in de avonden en weekenden?
Er zijn zeker leuke dingen te doen, maar doordeweeks heb ik ’s avonds na het werk geen energie om veel te ondernemen. Verder dan een bioscoopje pakken (€3), boodschappen doen, of uit eten gaan met collega’s (€3-8) komt het meestal niet. Ik probeer ook elke dag wat Spaans te leren aangezien mijn Spaanse lessen onverminderd doorgaan, al zijn ze inmiddels op een doordeweekse avond. In de weekenden doen we wat meer. Vorige week ben ik bijvoorbeeld met collega’s naar de dierentuin van Cali en een dansvoorstelling geweest, en gisteren zijn we met een groepje naar Pance gegaan. Pance is een rivierdorpje onder Cali (zie foto’s). Heerlijk om even de stad uit te zijn! Maar al die restaurants en barretjes met live muziek maken San Antonio in het weekend toch ook erg gezellig.
• Hoe zijn de Colombianen, en hoe is de veiligheid?
De Colombianen zijn ontzettend vriendelijk. Ze schieten je graag te hulp, gevraagd of ongevraagd. Toen ik meubels voor mijn nieuwe kamer ging kopen, hebben wildvreemden die ook in de meubelsectie rondliepen voor me onderhandeld en mijn meubels in de taxi getild zonder iets terug te verwachten. Als je per ongeluk in een verkeerde buurt terecht komt, loodsen ze je eruit en als je je smartphone op straat gebruikt, is er altijd wel iemand die je aanraadt om ‘m snel weg te stoppen. Veiligheid gaat hier boven alles. Ik ben daarbij (zoals gebruikelijk zou ik bijna zeggen, haha) erg populair met mijn lichte huid, blonde haren en blauwe ogen. Het is gelukkig niet zo’n verheerlijking als in Zambia, maar ook hier is wel degelijk sprake van raciale segregatie waarbij geldt: hoe blanker, hoe beter. Een Colombiaanse collega merkte pas geleden op dat bevolkingen het ‘exotische’ en ‘afwijkende’ altijd aantrekkelijk vinden. Ik geloof echter niet dat we het daar in Nederland mee eens zijn.
Maar om nog even terug te komen op de veiligheid, je moet hier wel degelijk oppassen. In San Antonio is de afgelopen weken een flink aantal inbraken en berovingen gerapporteerd. Op zich logisch; waar buitenlanders zich concentreren is geld, en waar geld is zijn criminelen. Je moet dus je best doen om er niet rijk uit te zien, zo min mogelijk van waarde bij je te hebben en goed op je omgeving te letten. Een taxi neem je niet op straat (behalve op veilige punten bij bijvoorbeeld winkelcentra) maar bel je van tevoren, waarbij met codes wordt gewerkt om ervoor te zorgen dat je in de juiste taxi belandt. Er rijden namelijk nogal wat taxi’s rond hier!
• Hoe is het weer daar?
Het weer in Cali is heel gelijkmatig. Aangezien Colombia dichtbij de evenaar ligt, zijn er geen seizoenen. Het is hier het hele jaar licht tussen 6.00u en 18.00u. Cali ligt in een vallei, waardoor de temperaturen tropisch zijn. Het is gemiddeld zo'n 30-33 graden Celsius overdag, en het koelt 's nachts nauwelijks af. Altijd hoogzomer dus! Het rurale Palmira, waar CIAT gevestigd is, is wat hoger gelegen en daardoor een stukje koeler. Helaas krijgen we er heel veel muggen voor terug, die mij in het bijzonder zeer aantrekkelijk lijken te vinden... In Cali valt het gelukkig mee met de muggen, maar lopen er overal op straat en in huis kleine mieren.
• Kom je ergens dit jaar nog terug naar Nederland?
Jep! Ik ben in Nederland van 27 juni t/m 10 juli, niet in het minst om mijn nieuwe nichtje Fenna te bewonderen! Maar wie weet kan ik een paar van mijn geliefde lezers ook inroosteren. ;)
Dit was het weer voor nu! Mocht je een prangende vraag voor mij hebben die in deze blog niet is behandeld, laat het vooral weten.
Een fijne week gewenst en veel liefs,
Irene
-
02 Maart 2015 - 09:31
Pa:
Ha lieve dochter,
Leuk verslag en foto's laten zien dat het er niet verkeerd uitziet waar je nu je 55 uur per week moet draaien. Hopelijk kan je meer vanuit huis werken om wat reistijd te besparen. Met 's avonds een klimmetje van bushalte naar huis blijf je ook nog een beetje in conditie ;-). Geniet maar lekker in Panama en hopelijk heb je daar nog wat tijd om'de omgeving te verkennen en wat foto's te maken.
Liefdegroeten, Pa. -
02 Maart 2015 - 11:42
Oma Van Loosen:
Lieve kleindochter,
Bedankt voor je nieuwe blog, we hebben er weer van genoten! En natuurlijk vóór alles nog gefeliciteerd met je nieuwe nichtje, dat we helaas nog niet hebben gezien. We zijn allebei enigszins verkouden en willen geen narigheid veroorzaken. Het ziet er goed uit in San Antonio, maar lieverd, wat een gruwelijke temperatuur, dag en nacht, toch niet om uit te houden. Gelukkig kan jij daar beter tegen dan wij, dat hebben we al gezien in Zambia. Werkt echt iedereen 55 uur per week daar, wat een voorwereldlijke toestanden, die periode hebben we hier al heel lang geleden achter ons gelaten. Maar wij zijn dan ook behoorlijk verwend hier in Nederland, mag je wel zeggen. Dus je vliegt van de week naar Panama, dat vertelde je Pa ons. Ik ben niet jaloers op je, maar jij ziet wel veel van de wereld! Als je het aantal landen optelt dat je al hebt bezocht, dan kom je aan een respectabel aantal. Daar kunnen deze oude mensen niet tegenop, ik denk dat ik al gauw uitgeteld zou zijn.
Lieverd, het allerbeste gewenst, een goede week die hopelijk niet al te warm zal zijn (benieuwd of het in Panama ook zo warm is!) en we zien nu alweer uit naar je volgende ontboezeming. Liefs, Oma (en Opa, ik weet niet of Opa zelf ook nog iets gaat schrijven!)
-
02 Maart 2015 - 11:53
Petra Verdoorn:
Hoi lieve nicht,
Wat leuk weer te lezen wat je zoal bezig houdt. Je hebt een erg druk bestaan begrijp ik en ik snap nu dat je amper tijd hebt om je blog te schrijven en ons op de hoogte te houden van alles. Ook al een verhuizing achter de rug, veel werken, Spaanse les, warmte (vreet energie) en dan zo meteen op reis naar Panama. Ik hoop dat je naast het congres ook nog even tijd hebt om wat te kunnen zien van de omgeving, want dat zou mooi meegenomen zijn.
En wat moet het heerlijk zijn om toch tussendoor even de oversteek te maken om wat bij te komen in ons landje en je newborn nichtje te kunnen knuffelen.
Als ik tijd heb zal ik de website bezoeken om te kijken waar je je zoal mee bezig houdt op je werk) als ik het begrijp tenminste :-) )
Hier alles goed, nog steeds super druk met het huis van San, maar ook dat begint op te schieten. Als dat alles achter de rug is gaan we er maar eens even een weekje tussenuit als het kan tenminste met het werk van Ad (beetje erg druk) Een half jaar zooooo hard klussen is errug leuk, maar hakt er ook in.
Veel liefs en veel succes weer met alles. Denkan aan je! Dikke kus en knuffel. Xxx -
02 Maart 2015 - 18:25
Lianne:
Ha lieve Irene,
Wat leuk om weer een blog van je te lezen en op de hoogte te zijn van je wel en wee ;)
Fijn dat je nu verhuisd bent en dat de mensen zo behulpzaam zijn. Blijf maar voorzichtig.
Succes met al je werkzaamheden. Lange sagen zeg en erg vroeg opstaan. Respect!!
Khoop je in juni/juli weer te zien.
Tot horens!
Liefs Lianne -
02 Maart 2015 - 23:20
Elvira:
Hiii!!
Slim om je blog zo puntsgewijs te formuleren, weet je direct wat je allemaal gehad hebt!
Maar wat leuk om die foto's te zien! Het ziet behoorlijk prima uit in San Antonia! Maar ik vroeg me wel erg af wat dat gerecht is: Sancocho? Smaakte het goed? Hoe is het eten sowieso? Beetje variatie? Zal wel weer heel anders zijn dan in Zambia!
Pff ben ik toch blij dat Whatsapp bestaat, is toch een stuk makkelijker. En omdat ik in Nijverdal woon, lijkt het soms - als ik er niet over nadenk - net of je gewoon hier in Nederland ben! :P Maar wees eerlijk: vandaag is meteorologische lente in gegaan: voordat je het weet ben je hier voor je zomervakantie!!! =D
Geniet er van deze week in Panama! Ben benieuwd!!
Liefs en knuffels! -
03 Maart 2015 - 13:52
Janneke:
Hallo Irene,
Allereerst gefeliciteerd met je mooie nichtje. Wat een lieverdje (gezien op foto).
Het ziet er hier heel anders uit dan in Zambia. Veel netter zo te zien en fijn dat je het zo naar je zin heb.
Ik vind het nog steeds heel knap van je, zo alleen in den vreemden. Het weer bij jou is beter dan hier. Had vanmorgen je moeder op de koffie, ze kwam met een beetje regen en ging weg in een hoosbui op de fiets. Geniet in Panama en als het kan ga dan eens naar de sluisen, de cruiseschepen kunnen er net doorheen heb ik gehoord, zo smal. De groetjes uit PapeCity. Tot horens Janneke -
03 Maart 2015 - 17:29
Dick En Riek Verdoorn:
Lieve Irene
Allereerst van harte gefeliciteerd met je nieuwe nichtje Fenna. Wij vonden het heel bijzonder een geboortekaartje te krijgen afgelopen vrijdag. In ons ochtendgebed hadden we nog voor Lennart en Arianne gebeden om een goed verloop van de zwangerschap, waarvan we niet wisten wanneer zij uitgerekend waren. Dat kwam zomaar in ons, zo zie je, hoe de Geest je gedachten kan leiden. We moeten er nog naar toe, maar we wilden dit ook even met je delen. Zo kunnen we ook voor jou bidden. Al ben je een heel eind weg, in de Geest toch ook weer dichtbij. Je maakt weer heel wat mee. Het is steeds weer mooi al je verhalen te lezen en zo te weten, dat het best zwaar is om zulke lange dagen te moeten maken. En dan in die temperatuur.
Hier is het om het vriespunt, ook niet zo lekker hoor. Een koude straffe wind waait erbij en af en toe hagelt het. Maar maartse buien, die beduien dat de zomer aan komt kruien. Daar hopen we dan maar op. Hier achter staan al wel de narcisjes te bloeien. Een leuk lente gevoel krijg je daarvan.
Irene, wij wensen je het allerbeste toe en hopen je t..z.t weer te ontmoeten om uit je mond je verhalen te horen.
Groetjes oom Dick en tante Riek
-
03 Maart 2015 - 19:10
Anne:
Ha Irene, leuk weer om je blogs te lezen, dit keer vanuit Colombia!
Veel succes in Panama deze week!!! xx Anne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
